Oskar Dawicki (1971) jest z wykształcenia malarzem, w trakcie studiów zainteresował się sztuką performensu, której pozostał wierny przez kolejne lata.Po roku 2000 rozszerzył swoje działania o prace wideo, fotografie, dokumentację, a w końcu również obiekty i instalacje. W swojej sztuce łączy romantyczno-tragiczny komponent, silnie nasycony rozterkami egzystencjalnymi, z poetyką i krytycznym wymiarem sztuki konceptualnej. Autorefleksja nad statusem współczesnego artysty przeplata się z refleksją nad eterycznością i słabością własnej tożsamości. Zażenowanie, dyskomfort, nieporozumienie, komplikacja to pojęcia, na których wspiera się wyobraźnia artysty. Bezproduktywność sztuki uznaje Dawicki za jej najbardziej obiecujący wymiar. W latach 2000-2010 był współzałożycielem i członkiem grupy Azorro.
Prace i performensy Dawickiego prezentowane były w wielu galeriach oraz instytucjach w Europie i Stanach Zjednoczonych, m. in. w Tate Modern w Londynie, Museum Abteiberg w Mönchengladbach, Folkwang Museum w Essen, Hayward Gallery w Londynie, Kunsthalle w Wiedniu, Kunstwerke w Berlinie, Witte de With w Rotterdamie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
W 2010 roku opublikowana została powieść o życiu artysty (Łukasz Gorczyca, Łukasz Ronduda: W połowie puste, wyd. Lampa i Iskra Boża), a w 2015 roku premierę miał film fabularny inspirowany twórczością Dawickiego, z nim samym w roli głównej (Performer, reż. Łukasz Ronduda, Maciej Sobieszczański). Mieszka i pracuje w Warszawie.
