Katarzyna Kozyra

Barwna fotografia przedstawia osobę (Katarzyna Kozyra) ubraną w ciemny kostium z białymi wypustkami przy rękawach i kołnierzu, zapinany na dużą liczbę guzików. Trzyma w dłoniach wygięty w łuk pejcz. Ma ciemne spięte włosy, czerwone usta
Barwna fotografia przedstawia osobę (Katarzyna Kozyra) ubraną w ciemny kostium z białymi wypustkami przy rękawach i kołnierzu, zapinany na dużą liczbę guzików. Trzyma w dłoniach wygięty w łuk pejcz. Ma ciemne spięte włosy, czerwone usta

Ur. w 1963 roku w Warszawie, mieszka i pracuje w Warszawie.
Rzeźbiarka, autorka wideo i instalacji. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie, w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Jest jedną z najważniejszych przedstawicielek polskiej sztuki krytycznej. W 1999 roku reprezentowała Polskę na 48. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji, gdzie za wideoinstalację Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie. Jej pracą dyplomową była kontrowersyjna rzeźbiarska instalacja Piramida zwierząt. W późniejszych pracach sięgnęła po fotografię (Olimpia, Więzy krwi) oraz po film wideo (m.in. Łaźnia, Święto wiosny, Punishment and Crime, Chłopcy, Lords of the Dance). Od 2003 roku realizuje szeroko zakrojony projekt W sztuce marzenia stają się rzeczywistością, w którym wykorzystuje różnorodne formy sztuk wizualnych, muzyki i performansu. W ostatnich latach Kozyra przeprowadziła też wiele akcji w ramach założonej przez siebie The Midget Gallery. W swoich działaniach artystka skupia się na najistotniejszych problemach ludzkiego istnienia: tożsamości, przemijaniu i śmierci. Porusza się w obszarze kulturowych tabu związanych z cielesnością człowieka oraz stereotypów i zachowań zakodowanych w życiu społecznym. W każdej ze swoich prac narusza je, czym zwykle wystawia się na krytykę publiczności.
(źródło: zacheta.art.pl)